O dous de febreiro, como ben é sabido, celébrase o día da Candeloria (Chandeleur en francés) e por terras francesas é típico facer e comer crepes. Eu descubrín esta tradición grazas á profesora de francés do instituto onde traballo. Sempre que chega o día da Chandeleur, leva unha crepeira para o insti e ensínalles aos alumnos como se fan as crepes e o por que desta tradición. Antes de falarvos sobre a súa orixe, chamoume moito a atención o feito de que os franceses estean a facer crepes na mesma época na que andamos nós a facer filloas, non vos parece?
Vexamos de onde vén esta tradición do día da Candeloria, a ver se atopamos algo que poida ter en común. A tradición remóntase, como adoita pasar con estas cousas, a tempos pre-Cristiás onde, evidentemente, non se celebraba ningún santo, senón o feito de que os días xa eran máis longos, e isto marcaba o inicio da sementeira e a posterior colleita. Como axiña habería unha nova colleita, cumpría empregar o trigo sobrante da colleita anterior.
Así pois, que mellor maneira de facelo que preparando unhas crepes. E por que as crepes teñen esta forma redonda? Pois para darlle ás grazas ao sol e poder asegurar que a colleita vindeira fose xeitosa. Podería ser esta teoría semellante á orixe pagá da nosa filloa?
A verdade é que para ser a primeira vez que facía crepes (sempre fixen filloas) e tendo en conta que inventei a receita, estou moi satisfeita co resultado. A idea inicial era encher as crepes de crema e despois fritilas, mais o día que as ía facer, dei en pensar que unha torta de crepes con crema polo medio, e crema queimada por riba, faría babexar a calquera comensal. E tamén dá menos traballo e menos calorías que andar fritindo nelas.
Ingredientes para as crepes
500 ml de leite
250 gramos de fariña triga
2 ovos
2 culleradas de azucre
1 chorriño de aceite
Ingredientes para a crema
200 ml de leite
2 xemas
40 gramos de azucre
15 gramos de maizena
1/4 de vaíña de vainilla
PREPARACIÓN
- Mesturamos tódolos ingredientes das crepes e ímolas facendo nunha tixola, que iremos untando con aceite ou manteiga.
- Cando xa as teñamos todas, deixamos que arrefríen un chisco mentres preparamos a crema. Con esta cantidade saen unhas 20 nunha tixola de 18 cm.
- Para preparar a crema poñemos a punto de ferver o leite coa vaíña de vainilla sen as sementes de dentro. (As sementes van co azucre)
- Nun bol mesturamos as xemas co azucre, as sementes de vainilla e a maicena.
- Engadimos o leite no bol, mesturamos e poñémolo a ferver de novo, remexendo ata que espese. Despois sacámola da pota e reservamos.
- Despois só temos que poñer unha crepe, untar coa crema ata que a cubra (sen pasarnos), poñer outra crepe por riba e repetir o proceso con tódalas crepes e a crema.
- Na última crepe botaremos unha boa capa de crema.
- Esparexemos unha boa cantidade de azucre por riba.
- E queimamos o azucre para que quede unha capa acaramelada e crocante.
A torta aguanta varios días na neveira, mais a miña recomendación é que a comades canto antes, que é cando está máis cremosa. Se non vos gusta a crema, podedes empregar outros recheos. Estou segura de que o chocolate tamén lle había quedar moi ben. Agardo que vos guste a receita e por suposto que tamén se pode facer con filloas, aínda que sexan de caldo 😉