Ás veces fago unha receita e gústame para repetir, doutras, gústame mais non a voltaría facer porque me resultou moi traballosa, e despois están as receitas coma esta, das que namoro antes, durante e despois. E é que mentres facía estes brunyols de l’Empordà, xa os ía papando e estaban tan bos, que pensei que sería a única da casa en probalos.
Xa fixera unha receita de bunyols (así, sen R) hai un tempo, que tamén son típicos de Catalunya no tempo de Coresma e pensei que os do Empordà serían moi semellantes. Mais non podía estar máis enganada. O proceso é moi diferente e aínda que custa un chisco formalos, paga a pena non engadir máis fariña e deixalos así moi esponxosos.
Xa había uns días, ou case semanas, desde que rematou o Entroido, que andaba a buscar receitas de Coresma e de Pascua e non daba topado ningunha que me enchera o ollo. Mais chegoume a revista Cuines deste mes e tachán! Alí tiña 3 receitas de lambetadas típicas destas datas. Así que xa non puiden agardar máis, e ese mesmo día púxenme mans á obra ao ver a boa pinta que tiñan estes brunyols de l’Empordà.
A explicación da revista era moi breve, eu ampliareina un chisco porque penso que cómpre darlle algunha volta máis, sobre todo para darlles a forma e non caer na tentación de engadir máis fariña. Estes brunyols son típicos da Coresma e da Pascua, mais eu xa vos digo que lles faría unha homenaxe todos los días do ano.
Print
IngredientES
157 gramos de fariña triga
158 gramos de fariña de forza
75 gramos de azucre
1 belisco de sal
30 gramos de manteiga
2 ovos pequenos
15 gramos de fermento fresco
1 limón relado
100 gramos de leite
5 gramos de auga de azar
5 gramos de anís estrelado
5 gramos de licor de anís
aceite de xirasol para fritir
azucre e licor de anís para rebozar
PREPARACIÓN
- Botamos no leite o anís estrelado e poñémolo ao lume ata que case ferva. Tapamos e deixamos que infusione ata que arrefríe.
- Mesturamos os ingredientes secos: fariñas, azucre, sal e o limón relado.
- Coamos o leite infusionado e desfacemos nel o fermento fresco.
- Engadimos os ingredientes húmidos á mestura de ingredientes secos, agás a manteiga: ovos, licor de anís, o leite infusionado co fermento e a auga de azar.
- Amasamos e engadimos a manteiga algo desfeita.
- Continuamos amasando ata que a masa estea lista e homoxénea. Estará pegañenta, mais así é como debe estar, non engadades máis fariña.
- Deixamos que a masa repouse ata que dobre o seu volume. Unhas 3 horas no meu caso.
- Untamos as mans en aceite para que non se nos pegue a masa nas mans e evitar ter que botar máis fariña. Facemos bólas da masa fermentada, facémoslles un burato no medio e fritímolas en abundante aceite de xirasol ben quente. É importante botalas no aceite en canto as teñamos feitas, pois é unha masa moi delicada, o mellor é facer a bóla, e aínda na palma da man, facerlles o burato e botalas de inmediato no aceite quente.
- Agardamos ata que fiquen douradas por ámbolos dous lados (haberá que darlles a volta) e poñémolas sobre un papel absorbente.
- Último paso e máis importante: bañalas no licor de anís e rebozalas en ben de azucre. Unha delicia!
Non perdades a oportunidade de comelas en quentiño, xusto cando os saquedes do lume, pois están espectaculares! Eu deixei algúns sen rebozar, por iso do alcol, mais despois acabei bañándoos todos en licor e azucre porque de verdade que quedan boísimos. Non é unha masa sinxela, mais se seguides os meus consellos, hanvos saír de marabilla. E se aínda non vos convencín, voltade á parte superior, e botádelle un ollo a como quedan esta marabilla de brunyols por dentro. Puro pracer!
